And it’s time

Ύπουλο πράγμα η νοσταλγία…επικίνδυνο για κάποιον να ζει στο παρόν αλλά το μυαλό του να είναι στο παρελθόν…το παρελθόν είναι απλά χρόνος που κύλησε και κανείς δεν μπορεί να τον φέρει πίσω, ούτε εγώ, ούτε εσύ…απλά βρίσκεται εκεί για να το θυμάσαι, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο…ποιος ο λόγος  λοιπόν να σε ακουμπάει…ψάξε γύρω σου και βρες στο παρόν όλα εκείνα τα ωραία του παρελθόντος που θυμάσαι…στο χέρι σου είναι…ανοιχτό μυαλό θέλει και λίγο αγάπη, τίποτα άλλο…και ούτε το μέλλον να κοιτάς…το μέλλον είναι για αυτούς που φοβούνται, για αυτούς που δεν ζουν το τώρα…μην το περιμένεις λοιπόν, άσε αυτό να περιμένει εσένα και κλείδωσέ το, εκεί που είναι ακίνδυνο, στα όνειρά σου…όχι στις σκέψεις σου, ούτε στις προσδοκίες σου ,ούτε στους φόβους σου…στα όνειρά σου…μόνο έτσι θα μπορείς να το δεις…γιατί αυτός που κοιτάζει το παρόν του και θυμάται το παρελθόν του, μπορεί να διαβάζει και το μέλλον του…αλλιώς απλά θα θυμάται και θα νοσταλγεί, θα ζει για να θυμάται και θα νοσταλγεί και θα αλλάζει…θα αλλάζει το ίδιο εύκολα που αλλάζει και ο χρόνος…και θα είναι και αυτός απλά χρόνος…μάταιος χρόνος…

   

Enjoy The Ride

Τι ωραίες που είναι οι βόλτες με το ποδήλατο…ανήμερα Χριστουγέννων σε μια άδεια και κρύα Αθήνα, πάνω στο ποδήλατο, με μια αίσθηση ελευθερίας, σαν κάθε σου κύτταρο να φωνάζει ότι είσαι ελεύθερος…αυτό που μου αρέσει πάνω στο ποδήλατο είναι ότι ο χρόνος κυλάει διαφορετικά πάνω του…όλα είναι πιο γρήγορα και δεν σου αφήνει περιθώρια για να σκεφτείς…απλά κοιτάς και απολαμβάνεις την διαδρομή…κοιτάς τις ρόδες που κυλάνε, τα χέρια σου πάνω στο τιμόνι, τα σκυλιά στο δρόμο και τις κοπέλες που περνάνε από δίπλα σου…μυρίζεις τα δέντρα και το αεράκι που χτυπά το πρόσωπό σου και παίρνει όλες σου τις σκέψεις μαζί του…και όταν θες να τραγουδήσεις πάνω στο ποδήλατο, τραγουδάς, όταν θες να μιλήσεις ,μιλάς…και ακούς όλα τα πράγματα, λες και σου μιλάνε, λες κι έμαθες την γλώσσα τους…πράγματα που δεν ακούς ποτέ σου όταν περπατάς…
Γιατί ο άνθρωπος να μην είχε ρόδες, ίσως έτσι να μάθαινε να απολαμβάνει την διαδρομή…

Stop chasing shadows, just enjoy the ride… 



Χρόνια πολλά, χρόνια καλά

Σου έχει λείψει ποτέ μια αγκαλιά...όχι από εκείνες που τις δίνεις για να ζεστάνεις το κορμί σου αλλά εκείνες που σου δίνουν και ζεσταίνουν την καρδιά σου…εκείνες που νιώθεις σαν όλος ο χρόνος να μαζεύεται μέσα της και όλα τα όμορφα του κόσμου να χοροπηδούν στο στομάχι σου…και εσύ να μοιάζεις τόσο μικρός, τόσο χαμένος με ένα χαμόγελο έτοιμο να σκίσει τα χείλη σου και όλα να είναι τόσο ζεστά, με εσένα να έχεις ξεχάσει τα πάντα και να σκέφτεσαι μόνο εκείνη…

Χρόνια πολλά σε όλους με μια ζεστή αγκαλιά…

και με αγάπη…είναι το μόνο που ξέρεις να δίνεις