Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Αλλιώς


Δεν με γουστάρεις…ούτε εγώ σε γουστάρω…αλλά κολλάμε …βλέπεις είχαμε την ατυχία να γνωριστούμε όταν ήμασταν αλλιώς…άμα σε γνώριζα σήμερα θα ήταν αλλιώς…αλλά εσύ πλέον με ξέρεις αλλιώς…και εγώ σε ξέρω αλλιώς…κρίμα…πλέον είναι αργά για τους δυο μας…αυτό το αλλιώς δεν αλλάζει…για αυτό μπαίνει πάντα και στο τέλος της πρότασης…αλλιώς δεν θα έμπαινε…



 

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Pos-t' ακους...(7)


Η αρχή του προβλήματος είναι η ίδια η δημιουργία του προβλήματος…επομένως αν θες να λύσης το πρόβλημα μην το δημιουργείς…



 

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Στην αφάνεια

Στην αφάνεια, είναι καλύτερα εκεί…είναι σκληρός Ν. αυτός ο κόσμος των ανθρώπων…δεν ακούνε και ας έχουν αυτιά…κράτα για σένα ότι μάθεις…αλλιώς θα σε κυνηγάνε…δεν θα σε αφήσουν ήσυχο…θα σε αναλώσουν, θα σε κάνουν και σένα να ξεχνάς να ακούς…γιατί όλοι βλέπουν με τα δικά τους μάτια και εγώ δεν μπορώ να τους δώσω τα δικά μου να δουν αυτά που βλέπω εγώ…για αυτό σου λέω Ν. άφησε τους έτσι, τυφλούς, δεν σώνονται αυτοί…μην κάνεις ποτέ το λάθος να μιλήσεις στους τυφλούς για φως, μόνο σε αυτούς που δεν έχουν ανοίξει τα μάτια τους να μιλάς… για αυτό να τα γράφεις όλα τούτα…για αυτούς που δεν έχουν ανοίξει ακόμα τα μάτια τους…αυτοί θα το σώσουν…για μας Ν. είναι αργά…εμάς δεν έμεινα κανείς να μας σώσει…σώσε το εαυτό σου τουλάχιστον…μείνε στην αφάνεια Ν. , μ’ ακούς…είναι καλύτερα εκεί…





Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Λίγο τίποτα στο πάντα

Ξεθώριασες…όπως το χρώμα που θαμπώνει στους παλιούς πίνακες…όπως την μυρωδιά που φεύγει από τα κομμένα λουλούδια…έφυγες σαν εκείνο το θάμπωμα που μένει στα τζάμια από τις κρύες ανάσες τις κρύες νύχτες…
Έμεινες εδώ, μέχρι να έρθει κάτι άλλο…και εγώ, μόνος στο τώρα, να μοιάζω με χαζός για όλα εκείνα τα μεγάλα λόγια που χρησιμοποίησα…αλλά περίεργο…δεν νιώθω χαζός με τα λόγια εκείνα…εκείνα το έκαναν να μετρήσει…εκείνα το έκαναν σπουδαίο…και ήταν ωραία…δεν θα τα πάρω πίσω…λέω να τα ξαναχρησιμοποιήσω όταν μου χρειαστούν…γιατί ίσως τίποτα να μην κρατά για πάντα, αλλά είναι ωραίο όσο κράτησε…και εκεί είναι η ουσία…

Λες να χρησιμοποιώ πάλι μεγάλα λόγια πριν την ώρα τους και να στα λέω όλα τούτα …βρε μπουμπούνα, πότε θα μάθεις να κρατάς κλειστό το στόμα σου…