Στα βράχια κόπανος...

Και αν σε λάθος δρόμο εσύ ακόμα προχωράς, μην σου κακιώνεις που δεν πετυχαίνεις...
Και αν ζητάς σαν το παιδί λίγη ακόμα προσοχή, ετούτο γίνεται γιατί σηκώνεις την συνέπεια της επιλογής σου...
Και αν ο έρωτας μοιάζει μακρινός, ετούτο γίνεται επειδή στους λάθους δρόμους, πάντα μονάχος περπατάς...
Και αν ακόμα πιστεύεις πως ο δρόμος σου είναι λάθος, μάθε πως λάθος δρόμοι δεν υπάρχουν...παρά μόνο δρόμοι που φοβάσαι να περπατήσεις...
Και αν φοβάσαι φταίει η ματαιοδοξία που αδικείς τον εαυτό σου...
Και αν δεν φοβόσουν δεν θα χρειαζόσουν δρόμους...θα πήγαινες απ' τα βράχια...
Και αν πήγαινες από τα βράχια θα την είχες ήδη δίπλα σου...
Και αν είχες εκείνη, δεν θα ήσουν τόσο κόπανος...

Ξέχασα να μην δειλιάζω και χώθηκαν σφήνα τα τόσο "και αν" στην ζωή μου...

Μα θα τα πάρω πάλι απ' την αρχή...
Δεν φοβάμαι το δρόμο γιατί είμαι κόπανος και έρχομαι από τα βράχια κούκλα μου...