Τι και αν έχω όλους
τους θησαυρούς του κόσμου, είναι εκείνη η φωτιά του ανεκπλήρωτου που πάντα θα
με καίει…εκείνη που έρχεται πάντα με την μυρωδιά του κρασιού…με ακουμπάει, με
χαϊδεύει και φεύγει σιωπηλά…
Έτσι ζουν όσοι
νιώθουν…
Περαστικοί…καταραμένοι…
