Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

Waiting for Resources...

Εμένα ο έρωτας μου δεν έχει ποτέ πρόσωπο...το πρόσωπο του άλλαζε σαν κύλαγε ο χρόνος...
Εμένα ο έρωτας μου τα βράδια δεν μου δίνει αγκαλιές...μήτε και κοιμάται πλάι μου...
Εμένα ο έρωτας μου δεν έχει σπίτι...κάνει έρωτα στα πάρκα, στις παραλίες στα αμάξια και στα δέντρα...
Εμένα ο έρωτας μου ξεδιψά τα απωθημένα μου...γελάει με τα θέλω μου...γεννάει μια στιγμή και αμέσως την σκοτώνει...τσακώνετε με τον εγωισμό μου...
Εμένα ο ερωτάς μου διαρκεί όσο μια μεθυσμένη νύχτα...όσο ένα σαλιωμένο φιλί...όσο μια βόλτα σε δρομάκι...όσο ένα τραγούδι...όσο μια κουβέντα...όσο ένα χάδι...όσο μια ματιά...όσο μια ανάσα...όσο μια τζούρα από τσιγάρο...

Εμένα ο ερωτάς μου σιγά σιγά πεθαίνει...και δίνει την θέση του σε σένα...στην λατρεία μου...στην ερωμένη μου...στην φίλη μου...στην σύντροφό μου...στην κατανόηση μου...στο τραγούδι μου...στην αγάπη μου...στο ναρκωτικό μου...στον λόγο μου για να καταστραφώ...στην ζωή μου όλη...

Καρτερώ...