Someone press the reset button...

Νομίζω πως δεν πάει άλλο…κάθισα αρκετά και ο χρόνος, νιώθω πλέον σαν να μαζεύετε πάνω μου, να με τσιμπάει και να μου λέει “σήκω επιτέλους, αρκετά έκατσες”…δεν ξέρω τι θα πω και ούτε πως θα το πω, ποτέ δεν ήμουν καλός με τα λόγια…αλλά ξέρω τι θέλω…και έτσι αν δεν βρω εκείνα τα λόγια, θα στο δείξω με το δάχτυλο…σαν τα μικρά παιδιά που δεν ξέρουν να μιλάνε, αλλά σου δείχνουν το ωραίο με το δάχτυλο τους…γιατί το ωραίο υπήρχε πριν τα λόγια και θα υπάρχει και μετά από αυτά…απλά πρέπει να το ακούσεις…και εγώ νιώθω σαν να μίλησα αρκετά…νιώθω σαν να είδα πολλά…νιώθω σαν να μην έχω κάτι άλλο να μάθω…νιώθω ότι κουράστηκα…νομίζω ότι ο εκείνος ο χρόνος με ξανατσιμπάει κα και μου λέει “άκου, άκου αυτά που δεν έχεις ακούσει ακόμα”…νομίζω ότι θέλω να ταξιδέψω…πλέον, δείχνουν μικρά τα πράγματα γύρω μου για να με κρατήσουν…ελπίζω αύριο όταν ξυπνήσω να νιώθω πάλι έτσι…θύμισέ το μου άμα το ξεχάσω…για αυτό σε θέλω, για αυτό σε χρειάζομαι…για να μου θυμίζεις τι ωραίο που είναι να ακούς…εσύ μπορείς να το κάνεις αυτό…μου το ‘χεις κερδίσει….   

Pos-t' ακους...(3)

Τι ειρωνεία ε…να αδικείσαι και να αδικείς...νομίζω κουράζομαι…μάλλον φταίει που μοιράζομαι…έχει και αυτό την ποζεριά του, μου είπες… ma fermarsi ora ,cazzo, voi siete patetici…

Kiss off

Όταν η νύχτα φωτιστεί και ο ουρανός γίνει κόκκινος, όταν οι φωνές γίνουν σαν μια νότα από ξεκούρδιστη κιθάρα και όταν βρέχει από παντού σκατά, εσύ, πάρε με από το χέρι και πάμε μαζί να φάμε σοκολάτες…αυτές θα μας γλιτώσουν…τα άλλα είναι απλά παραμύθια…και τα χω βαρεθεί…τα κλείνω όλα σε ένα μπουκάλι και τα πετάω στην θάλασσα…τα έχω βαρεθεί γιατί με κάνουν κύκλους…αλλά εγώ είμαι ευθεία παράλληλη από το κύκλο…βαρέθηκα αυτό τον κύκλο…ο κύκλος σε οδηγεί στην αρχή του…η ευθεία δεν έχει αρχή…η ευθεία δεν έχει τέλος …η ευθεία σε οδηγεί στις σοκολάτες...οι σοκολάτες μας περιμένουν…είναι ωραία μέρα σήμερα….πότε ξαναείδες κόκκινο τον ουρανό…

Kiss off όλοι τους, kiss off κύκλε…ούτε αυτά που έγραψα δεν αξίζεις…αλλά μην τα μπερδεύεις…εγώ μίλησα μόνο για σοκολάτες…ουδένα κύκλο τάραξα…ουδεμία ευθεία μου ταράζεις…  
  

Όνειρο ήταν…

Ξυπνάς…και βλέπεις εκείνη δίπλα σου…βλέπεις το ήρεμο πρόσωπό της και το απαλό δέρμα της και αισθάνεσαι τόσο τυχερός…τόσο τυχερός που την έχεις δίπλα σου…και ύστερα τρώτε μαζί πρωινό και εκείνη χαϊδεύει το πρόσωπό σου και σου ψιθυρίζει τα ποιο όμορφα λόγια που έχεις ακούσει ποτέ…λόγια που δεν μοιάζουν με λέξεις…μοιάζουν με εικόνες…με χίλιες δυο εικόνες που δεν μπορείς ούτε στα τραγούδια σου να τις χωρέσεις…και εσύ, αισθάνεσαι πάλι τόσο τυχερός που την έχεις δίπλα σου…αλλά η ώρα πέρασε, και ήρθε η στιγμή να πάς έξω…κάπου εκεί έξω, σε αυτούς του ψεύτικους ανθρώπους, που σημαίνουν τόσα λίγα για σένα….αλλά εσένα δεν σε νοιάζει…εσύ είσαι τυχερός…δεν σε νοιάζει, γιατί ξέρεις ότι όταν γυρίσεις πίσω, εκείνη θα ναι πάλι εκεί και θα σε περιμένει…και συ θα μπεις πάλι στην αγκαλιά της και θα τα ξεχάσεις όλα και θα αισθάνεσαι ξανά τόσο τυχερός που θα μπορείς να κοιμηθείς πάλι δίπλα της…και μετά, ξυπνάς, αλλά εκείνη δεν είναι  δίπλα σου…

Πρέπει επειγόντως να πάρω ένα σπίτι…

Pos-t' ακους...(2)

Καταραμένο internet που κρατάς τους ανθρώπους μέσα…internet, killing relationships…