Μυστικός Δείπνος

Γυρνάνε οι φόβοι, σαν τους δαίμονες πάνω απ' τα κεφάλια των ανθρώπων, περιμένοντας εκείνη την στιγμή της αδυναμίας...

Κάθισα μια μέρα μαζί τους και τους ρώτησα...

-Γιατί έρχεστε;

-Για να μας προσπερνάς...

Και τότε εγώ ντράπηκα...

Αν το φοβάσαι, τότε δεν είσαι άξιος να το 'χεις...

Εμείς

Μάλωσε με για τα λάθη μου,

Γιάτρεψε τις αδυναμίες μου,

Κρίνε με για τις επιλογές μου,

Αμφισβήτησε τα λόγια μου,

Και γέλα δυνατά, στις αλήθειες που έχω να σου προσφέρω...

Φτύσε με, σα' να ήμουν ο χειρότερος σου εφιάλτης...

Γλύψε το πρόσωπο μου,

Αγκάλιασε το κορμί μου σαν να 'ταν πηλός,

Ρούφηξε όλη την πνοή που έχω στα στήθη μου,

Πλάγιασε μαζί μου όλο το βράδυ,

Και κράτα μου το χέρι, στα μονοπάτια εκείνα που κανείς μας δεν έχει περπατήσει...

Κάνε μου έρωτα και άσε με να σε γαμήσω άγρια...

Μα πιο πολύ απ' όλα, πίστεψε σε μένα, όπως πιστεύω εγώ σε σένα...