Άραγε να μπορώ να σε
αφήσω...;
Να σου έριχνα μια
σπρωξιά, δυνατή και να έφευγες μπροστά...
Και εγώ...;
Να έμεινα εκεί πίσω
ακίνητος...μόνος...
Και να άφηνα εσένα
να πάρεις όλη την γλύκα της διαδρομής αυτής...
Και τότε θα κολλούσα
και εγώ με την γλύκα σου αυτή...
Και θα είχα το πιο
αληθινό μου χαμόγελο να σου χαρίσω...
Ετούτο είναι και το
τελευταίο βήμα για την ελευθερία μου...η γλύκα σου από την σπρωξιά μου...
