Ξεκαλουπώσου...

Με απογοητεύεις…καλουπώνεσαι….η σκέψη σου είναι σε καλούπι…τα ρούχα σου είναι σε καλούπι…η μουσική που ακούς είναι σε καλούπι…μην αδικείς το εαυτό σου μικρή μου…εσύ είσαι άλλης πάστας…δεν είσαι σαν τους άλλους…εσύ δεν γεννήθηκες για να μπαίνεις σε καλούπια…εσύ γεννήθηκες για να τρέχεις ελεύθερη… ξυπόλητη…τα καλούπια είναι μικρά για σένα…μην ασχολείσαι μαζί τους…μην σε ξεγελάν…αλλά δεν σε φοβάμαι εσένα μικρή μου…εσύ δεν είσαι σαν τους άλλους…μια μέρα θα βγεις από τα καλούπια …θα κάνεις πολλά πράγματα με την ζωή σου…έχεις να φας πολύ αέρα στην μούρη σου…το ξέρω…

 

Αντιπαρωπιδίστικη παρωπίδα για όλους τους παρωπίδες

Άτιμε...καμουφλάρεσαι καλά…κάνεις δεν σε καταλαβαίνει…μιλάς για εκείνη την αλήθεια, λες και την καταλαβαίνεις…αλλά εσύ είσαι στραβάδι…δεν έχεις μάθει τίποτα ακόμα…και ας τους ξεγελάς όλους…και ας σου βάζουν την ίδια ταμπέλα με μένα…αλλά εγώ σε παίρνω χαμπάρι…εγώ καταλαβαίνω την στραβωμάρα σου…ξέρω ότι καμιά σχέση δεν έχουμε και ας μας μπερδεύουν…βλέπεις, εσύ και εγώ έχουμε ένα κοινό…λέμε και οι δυο πολλά…εκεί μας μπερδεύουν…αλλά όσο καλά και να καμουφλαριστείς κάνεις πάντα το ίδιο λάθος…

Ξεχνάς να ρωτάς…

Δεν ξέρεις ακόμα τι όμορφο που είναι να ρωτάς…

Εκεί διαφέρουμε…στην ερώτηση…σε 5 λεπτά έχω μάθει τα πάντα για σένα…σε 5 λεπτά σε έχω διαβάσει σαν ανοιχτό βιβλίο…σε 5 λεπτά έχω σκίσει το καμουφλάζ σου…εσύ σε 5 χρόνια και δεν θα μάθεις ποτέ τίποτα για μένα…θα σου ξεφεύγω πάντα…θα με βάλεις και έμενα με αυτούς που τους πουλάς την αλήθεια σου για αλήθεια…και δεν θα δεις ποτέ την δικιά μου αλήθεια…

Για αυτό δεν σε γουστάρω…όχι, προτιμώ εκείνους που ρωτούν, και ας μην ξέρουν τόσα πολλά όσο εσύ…σε αυτούς δεν χρειάζεται να καμουφλαριστώ…σε σένα πρέπει…στραβάδι, που μας πουλάς και τέχνη…

 

 

 

 

 

 

Κουνήσου

Κουνήσου…σήκω και κουνήσου…μην σταματάς…συνέχεια να κουνιέσαι…πάνω κάτω, δεξιά αριστερά, μέσα έξω…κουνήσου…μην σταματάς…μόνο όταν κουνιέσαι, καταλαβαίνεις πότε πρέπει να σταματήσεις…