Και σαν σταματάω, αρχινώ...

Το ύπουλο με τα γεγονότα που τρέχουν γρήγορα, είναι ότι δεν σου αφήνουν χρόνο να σκεφτείς...
Πάντα σε προσπερνούν και κάπου εκεί χάνεις και τον εαυτό σου μέσα τους...

Μα αν οι ρίζες σου είναι γερές, τότε πάντα στο τέλος θα θυμάσαι...μόνο τότε θα θυμάσαι...

Και εκεί είναι που θα βρίσκεις πάλι εσένα...
Αυτόν που πριν καιρό όρισες...
Και κάπου εκεί είναι που αρχινάς να ζεις και όχι να βιώνεις...
Κάπως έτσι γεννιέται και η δημιουργία...

Στο να οδηγείς τα γεγονότα σε αυτά που εσύ έχεις ορίσει...

Έκανες ένα βήμα που λίγοι κάνουν...
Μόλις έμαθες να φτιάχνεις...είσαι πια εσύ...αρχίνα...