Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

Τα μολύβια

Πίνω από εκείνο το τζιν…και είναι όμορφα…
Έχει γαλήνη απόψε…σαν εκείνες τις νύχτες, που νιώθεις ότι η ψυχούλα σου είναι ήρεμη…

Θα χόρευα τώρα μαζί σου…σε αυτό εδώ το τραγούδι που ακούω…με το κερί δίπλα μας…και τα μολύβια στα αριστερά μου…

Μάλλον θα έκλαιγα…γιατί θα ήμουν ευτυχισμένος…κάπου εκεί…πλάι στο ώμο σου…μέσα στην αγκαλιά σου…δεξιά από το φωτιστικό μου μόλις έφτιαξα…

Μερικές φορές νιώθω ότι δεν σου λέω πολλές φορές πως σ΄αγαπώ…
Θα ΄θελα να ξυπνάς με αυτό και να κοιμάσαι με αυτό…

Μου αρέσει η ζωή μου…στο 'χω πει ποτέ;
Είναι ένα πράγμα που μερικές φορές ξεχνώ…είμαι ξεχασιάρης θαρρώ πως…αλλά να…έχω τα δυο σου μάτια να μου το θυμίζουν…
Ξέρεις τι βλέπω σε αυτά;
Ελπίδα…

Είμαι πιο απλός από όσο νομίζεις…
Θέλω λιγότερα από όσα φωνάζω…
Ένα χέρι…ένα χέρι για να κρατώ…

Είμαι απλά κάποιος που σε ερωτεύθηκε…
Και είσαι όλος μου ο κόσμος…

Σ' αγαπώ…
Να βλέπεις…
Στο είπα…