Ο ενδιάμεσος είναι πάντα το πρόβλημα…ο κοντά σου, είναι εκεί
και δεν σε παρεξηγεί…ο άγνωστος δεν σε ξέρει, σε μαθαίνει όπως θες εσύ να σε
μάθει…αλλά εκείνος ο ενδιάμεσος, εκείνος ο τυπικός, αυτός που ξέρει το όνομα
σου και την ιστορία σου και σε κοιτάει τόσο λοξά όταν αλλάζεις τα μούτρα σου,
όταν κάνεις τις ατασθαλίες σου…αυτός τα κάνει όλα… αλλά εσύ φταίς…γιατί αυτός
είναι ο ενδιάμεσος και αυτό ξέρει να κάνει, να σε κοιτάει λοξά…γιατί όλοι οι
ενδιάμεσοι κοιτάν λοξά…γιατί ακόμα και εσύ, όταν πάρεις την ιδιότητα του
ενδιάμεσου, λοξά θα κοιτάξεις…δεν έχει μάθει κάτι άλλο να κάνει αυτός ο
μπάσταρδος…αλλά εσύ, πες μου…γιατί σε νοιάζει τόσο εκείνη η ματιά του, γιατί
ξεροκαταπίνεις και μαζεύεσαι όταν εκείνος σε κοιτάει…πες μου, γιατί σε νοιάζει
τόσο σε ματιές άλλων να μπεις…;
